Expositie Kasteel Groeneveld

SPROKKELEN
Periode: 5 t/m 27 juni 2021
Bezoekers kunnen hier een tijdslot reserveren
Een corona-testbewijs is niet nodig. 

Groepsexpositie op Kasteel Groeneveld in Baarn.
Zaal “Het Atelier” op de 2e verdieping.
www.kasteelgroeneveld.nl

Ontstaan van de expositie.
Barbara Houwers stelde een expositie samen rondom het thema ‘’Natuur’. De expositie is georganiseerd met werk van regionale kunstenaars die werken in uiteenlopende disciplines. Hoewel het maanden onzeker bleef of dit project door kon gaan, nam Houwers toch de tijd om te “‘sprokkelen” naar werk dat vanuit een concept, verbeelding of materiaal in het thema past. Stap voor stap leverde de tocht prachtige vondsten op! Het is een interessante expositie geworden met het werk van 8 kunstenaars die allen op een eigen manier hun fascinatie rondom Natuur (en de raakvlakken) verbeelden. Gelukkig kunnen de musea begin juni weer open en deze (verkorte) expositie kan nog bijna een maand bezocht worden.

Deelnemende kunstenaars
Hiekje Weijer – Beelden in steen.
Fokko Sijtsma – Beelden in hout.
Thets de Vries – Het water. Landschappen. 
Monique van Wijk – Persoonlijke dierenportretten. Tekeningen.
Brigitte van Mechelen – Flower power en Wandwerk. Keramiek.
Bia Maas – Altijd op tijd. Fotoproject.
Leo van Veldhuizen –  Bomen. Werken op papier.
Barbara Houwers – Vroeger of later. Schilderijen en beelden in 3D print.

Ontmoet de kunstenaars:
Vanaf de officiële openingsdatum van de musea zijn in het weekend enkele kunstenaars aanwezig (van 13-17u) om te vertellen over hun werk. 

  • Zaterdag 5 juni Hiekje Weijer en Thets de Vries.
  • Zondag 6 juni Monique van Wijk en Barbara Houwers.
  • Zaterdag 12 juni Monique van Wijk.
  • Zondag 13 juni Bia Maas.
  • Zaterdag 19 juni Thets de Vries en Barbara Houwers.
  • Zondag 20 juni Hiekje Weijer en Fokko Sijtsma.
  • Zaterdag 26 juni Thets de Vries en Barbara Houwers.
  • Zondag 27 juni Leo van Veldhuizen en Brigitte van Mechelen.

 

no images were found

Hiekje Weijer – Beelden in steen.
Eind vorige eeuw ben ik begonnen met beeldhouwen. Op les bij Fanny Kiezenberg in Huizen. Bij haar heb ik de techniek van het hakken goed geleerd en met veel plezier heb ik onder haar leiding torsen, afbeeldingen van dieren en een enkele abstracte vorm gemaakt. De afgelopen jaren ben ik doorgegaan met het maken van meer abstracte beelden. Daarin geïnspireerd door de beelden van Brancusi en Barbara Hepworth en de vroege primitieve kunst. Dit heeft geleid tot het zoeken naar de pure vorm ( de Kip) en naar de wiskundige abstractie( de Tetraëder en de Möbius-ring).

Fokko Sijtsma – Beelden in hout.
Van jongs af aan wordt ik al geboeid door hout en dan vooral vanwege de structuur, vorm en de geur. Vroeger maakte ik stoeltjes, bureaubladen etc. Daarna kwamen de houten zeilboten. Pas omstreeks 2000 ben ik houten beelden gaan maken. Het begon met een Sinterklaas-surprise uit een stuk open-haard-hout (OHH)! De hier tentoongestelde serpentinas zijn gemaakt uit een afgestorven tak van onze appelboom. Hij was van binnen hol en verrot. Ik heb er ook nog een abstract beeld en een lamp uit gemaakt. Altijd kijken of je uit een stammetje of een grillig gevormd stuk hout nog iets kunt maken. Mijn laatste beeld en het grootste (en zwaarste), de ring van Möbius, is uitgehakt uit een schijf iepenhout, dat ik van onze tuinman kreeg. Beeldhouwen in hout: voor mij blijft het een bron van creativiteit.

Monique van Wijk – Persoonlijke dierenportretten. Tekeningen.
28 jaar geleden begon ik honden in opdracht te portretteren. Op doek maar ook In aquarelpotlood op papier. Afgelopen tijd heb ik enorm opgeruimd in mijn atelier. Hierbij kwam ik veel oude voorstudies tegen. Het ontroerde me deze te zien: ál die verschillende dieren in al hun verschijningsvormen, ál die verschillende mensen voor wie dit gemaakt is, alle liefde en aandacht die ik hierin gestoken heb in al die jaren… Ik kon het ineens op afstand zien, als toeschouwer. Voor de expositie op Kasteel Groeneveld ben ik nu een selectie aan het inlijsten van tekeningen in de maat 30-40 cm. www.moniquevanwijk.nl.

Bia Maas – Altijd op tijd. Fotoproject.
In mijn zoektocht naar beelden en symbolen als menselijke oriëntatie in deze complexe tijd is kijken naar de natuur troostrijk. Vooral in deze periode met corona, waarin alle dagen op elkaar lijken. De groei in de natuur als klok. Ooit hadden we de natuur als orientatie op de tijd. Nu kunnen we ieder moment zien hoe laat het is, op je telefoon of horloge. De tijd verbeeld door groei van eikenbomen, eerst een lange wortel, dan volgen de eerste bladeren dan langzaam een plant die uitgroeit tot een boom.

Dagen die heel lang duren , maar weken en maanden die juist sneller gaan, wie je het ook vraagt bij niemand verloopt de tijd hetzelfde. Juist nu in deze coronatijd is het verlopen van de tijd iets wat ons bezig houd. Voor mij begon de aandacht voor verlopen van de tijd na lezen van het boek De Toverberg van Thomas Mann. Het kuren in de bergen om de patienten van T.B.C. te helpen genezen. In een Kuuroord verliepen de uren en dagen en maanden, zelfs jaren eentonig waardoor het besef van tijd veranderde. Ook in het voormalig kuuroord Zonnestraal, vlak bij mijn woonplaats, is het voor mij voelbaar hoe de patienten hier in een vorm van tijdloosheid verbleven. Brengt me ook bij mijn kindertijd;  naast ons huis was een sanatorium en daar zag ik de patienten buiten in de zon in bed liggen, met lichte jaloersheid keek ik er naar omdat het op vakantie leek, niet beseffend wat er gaande was.
Het werk dat ik graag instuur, is het werk met titel Altijd op tijd en omvat fotoserie van de groei van de eikels gedurende een bepaalde periode. Tevens de kleine installatie van opstelling van 2 glazen reageerbuisjes met daarin groeiproces van twee eikenboompjes. 

Thets de Vries – Het water. Schilderijen.
In het werk voor deze expositie toont de Vries haar passie voor water en het Hollandse landschap. Opgegroeid in Friesland zeilde zij door haar jeugd. Ze kiest haar onderwerpen intuïtief en haar werk als autodidact kenmerkt zich door een spontane expressie, waarin structuur en materie haar doeken versterken. Rond haar bourgondische leven, maar ook met respect voor wat de aarde geeft schildert ze al weer jaren met passie. Ze begon met culinaire tableaus, later werden dit sterk vergrote vruchten, mede geinspireerd door ook de vele jaren die zij met haar echtgenoot doorbracht op het Franse platteland. https://thetsdevries.exto.nl/

Leo van Veldhuizen – Het bos. Tekeningen in houtskool en krijt.
Leo van Veldhuizen (1960 academie voor beeldende kunsten Kampen) , lange tijd een veelgevraagd portretschilder, richt zich momenteel gepassioneerd op het tekenen en schilderen van het bos achter zijn huis in Hollandsche Rading. Hij vindt het belangrijk om het stoffelijke, in dit geval het licht, het duister, de bomen, enz., en ook het creëren zelf, te beschouwen. Zijn werken zijn zodoende tastbare beschouwingen of metaforen die verwijzen naar een immateriële werkelijkheid.  

Brigitte van Mechelen – Flower power en Wandwerk. Keramiek.
Na de kunstacademie ging ik naar de universiteit om vervolgens jaren door te brengen achter bureau’s op vele plekken. Inmiddels ben ik weer terug in het atelier. Belangrijk zetje voor deze stap is mijn leertijd bij verschillende meester-pottenbakkers. Ik leerde draaien en glazuren en zet deze ambachtelijke vaardigheden in bij het maken van schalen en kannen met een naam en een verhaal. Mijn atelier fungeert als laboratorium voor experimenten met gevonden materialen en objecten, vaak in combinatie met klei. De experimenten op basis van recycling en hergebruik monden uit in wandwerken in XL en XS-formaat.

Barbara Houwers – Vroeger of later. Schilderijen en beelden in 3D print.
In mijn werk verbeeld ik de verbondenheid tussen mens, natuur en ruimte. Uitgaande van de (steeds terugkerende) menselijke gestalte gebruik ik dit motief om kracht – maar ook kwetsbaarheid – neer te zetten. De mens staat soms alleen en soms in verbondenheid. Als we zouden kunnen “uitzoomen” op onszelf is onze nietigheid te zien en moeten we ons realiseren dat we weliswaar het goede kunnen doen, maar alleen als collectief.

Vanuit mijn bezorgdheid over ecologie en milieu zie ik de onthutsende rol van ons – mensen – in het langzaam vernietigen van de aarde. Het schilderij “Burning” (uit de serie Repetition) refereert aan de rol van de mens bij natuurvernietiging. Na het lezen van het boek “Schorshuiden”‘ van Annie Proulx realiseerde ik me dat niet alleen mijn generatie schuldig is aan bomenkap: Ver voor de 17 eeuw waren de Europeanen al volop bezig met kolonialisatie en ontbossing. In dit werk zoom ik uit en zie de mensheid van een afstand….
Het beeld CARE is een multiple in 3D print en een ode aan natuurbescherming. Het symboliseert de relatie tussen mens en natuur en is uitgevoerd in groot en klein formaat. www.barbarahouwers.com.